تغذیه و رژیم غذایی نقش قابل توجهی در یادگیری و عملکرد تحصیلی دانشآموزان دارند. غذاها و مواد مغذی که دانشآموزان مصرف میکنند میتوانند بر عملکرد شناختی، تمرکز، حافظه و سلامت عمومی مغزشان تأثیر بگذارند. در متن زیر چندین راهی که تغذیه و رژیم غذایی میتواند بر یادگیری دانشآموزان تأثیر بگذارد را بررسی میکنیم:
1. توسعه مغز: تغذیه مناسب، به ویژه در دوران کودکی و نوجوانی، برای توسعه بهینه مغز بسیار حائز اهمیت است. مواد مغذی مانند اسیدهای چرب امگا-3، آهن، روی، ویتامینهای گروه ب و آنتیاکسیدانها عملکرد سالم مغز و اتصالات عصبی را تحت پوشش قرار میدهند.
2. عملکرد شناختی: برخی از غذاها به عملکرد شناختی پیشرفته مرتبط شدهاند. به عنوان مثال، مصرف غذاهایی که حاوی آنتیاکسیدانها هستند، مانند میوهها و سبزیجات، میتواند به حفاظت از سلولهای مغزی در برابر آسیب و بهبود تواناییهای شناختی کمک کند. علاوه بر این، مصرف یک رژیم غذایی متعادل که منابعی از کربوهیدراتهای پیچیده را در بر میگیرد، به مغز تامین مداوم گلوکز به عنوان منبع انرژی اصلی آن کمک میکند.
3.تمرکز و تمرکز: کمبود مواد مغذی، به ویژه آهن، ید و ویتامینهای گروه ب، با کاهش توانایی تمرکز و تمرکز مرتبط شدهاند. رژیم غذایی که در آن مواد مغذی ضروری کمبود دارند، ممکن است توانایی دانشآموز برای تمرکز و یادگیری مؤثر را کاهش دهد.
4. حافظه و یادگیری: برخی از مواد مغذی مانند کولین، اسیدهای چرب امگا-3 و ویتامینهای B6، B12 و فولات برای تشکیل حافظه و یادگیری مهم هستند. این مواد مغذی تولید و حفظ نوروترانسمیترها و تشکیل اتصالات ععصبی جدید را پشتیبانی میکنند.
5. خلق و رفتار: رژیم غذایی میتواند بر خلق و رفتار تأثیر بگذارد و در نتیجه بر عملکرد یادگیری تأثیر بگذارد. مصرف یک رژیم غذایی متعادل که حاوی سطوح مناسبی از ویتامینها، مواد معدنی و اسیدهای چرب امگا-3 باشد ممکن است به کاهش علائم افسردگی، اضطراب و اختلال کمبود توجه و همچنین بهبود کلی روانشناختی و عملکرد تحصیلی منجر شود.
6. سطوح انرژی: یک رژیم غذایی متعادل انرژی لازم برای حفظ تمرکز و مشارکت در طول روز تحصیلی را فراهم میکند. مصرف وعدههای غذایی منظم و میانوعدههایی که شامل ترکیبی از کربوهیدراتهای پیچیده، پروتئین و چربیهای سالم هستند، به حفظ سطح پایدار قند خون کمک میکند و از وقوع افت انرژی جلوگیری میکند.
7. ارتباط روده-مغز: تحقیقات جدید نشان میدهد که میکروبیوم روده، مجموعهای از میکروارگانیسمها در دستگاه گوارش، ممکن است نقشی در سلامت مغز و عملکرد شناختی ایفا کند. یک رژیم غذایی غنی از فیبر، پریبیوتیک و پروبیوتیکها، میکروبیوم روده سالم را حمایت کرده و ممکن است تأثیر مثبتی بر قابلیتهای شناختی داشته باشد.
مهم است بهیاد داشته باشید که هرچند تغذیه و رژیم غذایی میتوانند به طرز قابل توجهی بر یادگیری دانشآموزان تأثیر بگذارند، اما تنها یک قطعه از معمای کل استنداردهای دیگری مانند خواب، فعالیتهای جسمانی و محیط یادگیری پشتیبانی را ارائه میدهند.

برای تضمین رژیم غذایی متعادل که شامل تمام مواد مغذی مورد نیاز است، دانشآموزان میتوانند این دستورالعملها را دنبال کنند:
1.مصرف تنوع غذایی: مجموعهای از مواد غذایی متنوع از گروههای مختلف را در رژیم غذایی خود جای دهید. این امر اطمینان میدهد که شما مجموعه متنوعی از مواد مغذی دریافت میکنید. هدف از اینکه میوهها، سبزیجات، غلات کامل، پروتئینهای لاغر، محصولات لبنی یا جایگزینهای لبنی و چربیهای سالم را در وعدههای غذایی خود در نظر بگیرید.
2. رعایت صفحه متعادل: از مفهوم صفحه متعادل برای هدایت برنامه رژیم غذایی خود استفاده کنید. نصف صفحه غذایی خود را با میوهها و سبزیجات پر کنید، یک چهارم آن را با منابع پروتئینی لاغر (مانند مرغ، ماهی، لوبیا، توفو) و یک چهارم دیگر را با غلات کامل (مانند نان گندم کامل، برنج قهوهای، کینوا) پر کنید. منبعی از چربی سالم مانند مغزها، دانهها یا روغن زیتون اضافه کنید.
3. استفاده از مواد غذایی با غلظت مغذی بالا: مواد غذایی را انتخاب کنید که در مغزی غذا غنی ولی انرژی کمتری داشته باشند. به عنوان مثال سبزیجات برگی، سبزیجات و میوههای رنگارنگ، غلات کامل، پروتئینهای لاغر و محصولات لبنی کم چرب یا جایگزینهای لبنی را انتخاب کنید.
4. مصرف پروتئین کافی: پروتئین برای رشد، ترمیم و عملکرد شناختی ضروری است. منابعی از پروتئین لاغر مانند گوشت مرغ، ماهی، تخم مرغ، لوبیا، توفو و مغزها را در رژیم غذایی خود جای دهید.
5. استفاده از چربیهای سالم: چربیهای سالم مانند آنهایی که در آووکادوها، مغزها، دانهها و روغن زیتون یافت میشود، برای سلامت مغز و جذب مواد مغذایی مهم هستند. این موارد را به وعدهها و میانوعدههای خود اضافه کنید.
6. اولویت دادن به مواد غذایی کامل: در حد امکان از مواد غذایی کامل و غیر فرآورده استفاده کنید. غذاهای فرآوری شده اغلب شامل شکر اضافی، چربیهای ناسالم و مواد مغذی کمتری هستند. از میوههای تازه به جای آبمیوه، از غلات کامل به جای غلات تصفیه شده و از غذاهای خانگی به جای غذاهای آمادهی بستهبندی شده استفاده کنید.
7. آب نوشیدن کافی: در طول روز به میزان کافی آب بنوشید . مصرف نوشیدنیهای شیرین مانند نوشابه و نوشیدنیهای انرژی، به عنوان منابع انرژی خالی، میتواند تأثیر منفی بر سلامت داشته باشد.
8. برنامهریزی وعدههای غذایی و میانوعدهها: وعدههای غذایی و میانوعدههای خود را به طور پیشین برنامهریزی کنید تا اطمینان حاصل شود که شما دسترسی به گزینههای مغذی متنوع دارید. این کار میتواند به شما کمک کند تا از اتکا به فست فود ناسالم یا گزینههای اتوماتیک ماشینهای فروش خودداری کنید.
9. در نظر گرفتن مکملها: هر چند بهتر است که مواد مغذی را از طریق مواد غذایی کامل تأمین کنید، اما در برخی موارد ممکن است نیاز به مکمل داشته باشید. اگر محدودیتهای خاص غذایی دارید یا نیازهای مغذی خود را تنها با غذا برآورده نمیکنید، با متخصص بهداشتی مشورت کنید تا تعیین کنید آیا نیاز به مکمل دارید یا خیر.
10. مشورت با کارشناسان متخصص: اگر درباره نیازهای غذایی خود مطمئن نیستید یا نگرانیهای بهداشتی خاصی دارید، با یک متخصص تغذیه یا مشاور تغذیه ثبت شده مشورت کنید تا راهنمایی و توصیههای شخصی شما را بدهند.
نویسنده:مهندس وحید حسین پور