لوازم التحریر زمان کودکی ما نه کیفیت لازم را داشتند (به جز استثنائاتی) و نه تنوع کافی را. خوبی‌اش این بود که ما اصلا نمی‌دانستیم که لوازم التحریر با کیفیت عالی‌تری هم وجود دارد و فاصله فقیر و غنی در مدارس آنقدرها هم زیاد نبود. یعنی تقریبا با یک مدام و پاک کن و قلم نی و در یک دفتر می‌نوشتند.

 لوازم التحریر زمان کودکی ما نه کیفیت لازم را داشتند (به جز استثنائاتی) و نه تنوع کافی را. خوبی‌اش این بود که ما اصلا نمی‌دانستیم که لوازم التحریر با کیفیت عالی‌تری هم وجود دارد و فاصله فقیر و غنی در مدارس آنقدرها هم زیاد نبود. یعنی تقریبا با یک مدام و پاک کن و قلم نی و در یک دفتر می‌نوشتند. احتمال داشت کسی دتفری با جل مشمعی بخرد، یا مدادهایش کمی بهتر باشد یا مدادرنگی ?? رنگ یا ?? رنگ داشته باشد، اما بقیه هم به تناسب چیزهای در همان حد و حدود داشتند و مهم‌تر از همه اینکه معمولا کسی به کسی فخر نمی‌فروخت و دوستی‌ها عمیق بودند.

در این پست نگاهی می‌اندازیم به لوازم التحریری که شاید فراموششان کرده باشیم. این روزها هر چقدر به فروشگاه‌ها می‌رویم می‌بینیم که دیگر خبری از آنها نیست و در عوض وسایل باکیفیتی را می‌بینیم، لبخندی می‌زنیم و گاه بی جهت دفترچه یا مدادی می‌خریم و می‌زنیم بیرون.

گذشته، گذشته. اما آینده آنقدر شیرین نبود که گذشته را فراموش کنیم!

منبع : تابناک با تو